1. توابع
BIS [3-(تری اتوکسی سیلیل) پروپیل] دی سولفید (همچنین به عنوان GPS شناخته می شود) و روغن سیلیکون هیدروژنه هر دو مواد همه کاره با طیف گسترده ای از کاربردها هستند. دی سولفید BIS [3-(triethoxysilyl) propyl] عمدتا به عنوان یک عامل جفت کننده استفاده می شود، در حالی که روغن سیلیکون هیدروژنه به عنوان نرم کننده، روان کننده و سورفکتانت عمل می کند.
2. ساختار شیمیایی
از نظر شیمیایی، BIS [3-(triethoxysilyl) propyl] disulfide یک ترکیب ارگانوسیلانی حاوی دو پیوند دی سولفیدی است، در حالی که روغن سیلیکون هیدروژنه نوعی پلیمر سیلیکونی با ساختار خطی یا شاخه ای است.
3. خواص فیزیکی
BIS [3-(triethoxysilyl) propyl] disulfide یک مایع بی رنگ تا زرد کم رنگ با بوی تند است، در حالی که روغن سیلیکون هیدروژنه مایعی بی رنگ، بی بو و بی مزه است. برای دریافت قیمت ارگانوسیلان اینجا را کلیک کنید
4. حلالیت
دی سولفید BIS [3-(triethoxysilyl) propyl] در حلالهای آلی محلول است، در حالی که روغن سیلیکون هیدروژنه در آب نامحلول است اما در حلالهای آلی و مایعات مبتنی بر سیلیکون محلول است.
5. واکنش پذیری
دی سولفید BIS [3-(triethoxysilyl) propyl] با گروه های هیدروکسیل بسیار واکنش پذیر است، در حالی که روغن سیلیکون هیدروژنه نسبتاً بی اثر و غیر واکنشی است.
6. برنامه های کاربردی
دی سولفید BIS [3-(triethoxysilyl) propyl] معمولا به عنوان یک عامل جفت کننده در کامپوزیت ها، چسب ها و پوشش ها استفاده می شود، در حالی که روغن سیلیکون هیدروژنه به طور گسترده در محصولات مراقبت شخصی، روان کننده ها و کاربردهای صنعتی استفاده می شود.
7. مسمومیت
BIS [3-(triethoxysilyl) propyl] disulfide به عنوان یک محرک پوست طبقه بندی شده است و ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شود. روغن سیلیکون هیدروژنه به طور کلی غیر سمی و غیر تحریک کننده در نظر گرفته می شود.
8. مقررات
استفاده از BIS [3-(تری اتوکسیسیلیل) پروپیل] دی سولفید توسط آژانس های مختلف در سراسر جهان تنظیم می شود، در حالی که روغن سیلیکون هیدروژنه محدودیت های نظارتی کمتری دارد.
9. هزینه
BIS [3-(تری اتوکسی سیلیل) پروپیل] دی سولفید به دلیل خواص شیمیایی منحصر به فرد و واکنش پذیری بالاتر، معمولاً گرانتر از روغن سیلیکون هیدروژنه است.
10. اثرات زیست محیطی
دی سولفید BIS [3-(تری اتوکسیسیلیل) پروپیل] به آسانی زیست تخریب پذیر نیست، در حالی که روغن سیلیکون هیدروژنه سازگارتر با محیط زیست است و می تواند تحت تجزیه زیستی قرار گیرد.